Değerli takipçi ve okuyucularımız, uzun bir aradan sonra tekrar köşe yazılarıyla sizlerle olacağım. Seçim sürecinde 2 veya 3 günde bir bu köşeden sizlerle birlikte olacağım.
Dünya ve Türkiye son 3 yılda büyük bir değişim ve evrim geçirdi. Hiçbir şey eskisi olmadığı gibi bundan sonra da olmayacak gibi görünüyor. Hani 3 yılda iyiye giden ne var hayatımızda diye düşündüğümde aklıma bir şey gelmiyor. Kötü ye giden ne var diye düşündüğümde, aklımı kaybedecek kadar çok şey var.
Her şeyden önce son 3 yılda öğrendiğimiz en önemli şey. Sudan ucuz bedava bir hayat yaşadığımız. Cebimizdeki 3 kuruşla rahat mı rahat bir yaşamımız olmuş.
Millet olarak her ne kadar din, iman, kitap, hak hukuk, adalet diye Müslümanlığın bütün gereklerini ağzımızla yerine getirsekte, işin içine ticaret ve kişisel menfaatlerimiz girince hiçte öyle olmadığımı gördük. Asgari ücrete zam gelir. Bir gün sonra zaruri bütün ihtiyaçlara iki kat zam yaptılar. Dolar bir yükselir, dürüst ticaret erbabı olan bizler 10 lira zammı anında yapıştırırız. Dolar düşer ama dolardan dolayı yapılan zam düşmez. Lafa geldi mi, haramdan kaçarız ama işin içine para, kazanç gerince haram mı da bilmeyiz, kul hakkında. O kabaran milliyetçilik damarımız, üç kuruş fazla kazanmaya geldi mi, ne vatan, ne milleti gözümüz görmez. Cebimiz daha önemli olduğunu öğrendik.
Dünya ve ülke bu halde iken yeni bir seçim sürecine giriyoruz. Bir tarafta Cumhur ittifakı bir tarafta Millet ittifakı. Başka ittifaklarda var ama kazanma ihtimali olan bu ikisi. Hayatın gerçeğini değiştirmek için mucizelere ihtiyaç var ki aksi bir durum mucizeyi de aşar.
Atalarımızdan öğrendiğimiz, büyüklerimizden gördüklerimiz, bizim için geleceğin yol anahtarı olurdu. Dikkatli bir şekilde büyüklerimizi izler, onların yolunda giderdik. Kendimize rehber edinirdik. Z kuşağı dediğim yeni nesil ise bunun tam tersini yapıyor. Büyükleri kendilerine uydurmaya çalışıyor. Kafaları da farklı çalışıyor. Dünyaya da başka bakıyorlar. Sosyal medyanın, dijital teknolojinin yeni nesil Z kuşağının üzerindeki etkisi atalarının etkisinden fazla. Bu nedenle ülke için çok önemli olan bu seçimde farklılıklarını ortaya koyacaklar.
Hiçte ADİL değil
Başlığı neden hiçte ADİL değil diye attığımıza gelince... Denizli CHP’de seçim atmosferi bambaşka bir hava da geçiyor. Daha önce İlhan Cihaner, Mehmet Uğur Neşşar gibi kontenjan aday sıkıntısı yaşayan Denizli CHP’de, Millet İttifakının 3. sırasında yer Milletvekili Adayı Sema Silkin Ün hazımsızlığı var. Denizli Ankara’dan nasıl görünüyor bilemem ama Ankara şu ara Denizli’den iyi görünmüyor. Özelikle 20 yıldır Milletvekili aday adayı olup bir türlü istenilen sıralara oturamayan ve sağlam bir kitleleri bulunan Adil Demir, İlhan Özcan, İl Başkanlığı yapmış Bülent Nuri Çavuşoğlu, Mahir Akbaba, İlçe Başkanlığı yapmış Sedat Demirci, Ahmet Divarcı ile örgüttün her kademesinde çalışmış, yıllarını vermiş isimler dururken Sema Silkin Ün’ün üçüncü sırada yer verilmesi, il örgütünün canını sıkmış. CHP Denizli’de en kötü zamanında 2 Milletvekili çıkaran bir parti. Ancak üçüncü sıra her zaman riskli ve sıkıntılı olmuştur. Yıllarını CHP’ye vermiş birçok isimle konuştum. Cumhurbaşkanlığı seçiminde oyun net. Ama Milletvekili seçimleri için flu diyen çok. Birde artık Adil Demir, İlhan Özcan’ın siyasette bir yerlere gelme zamanı çoktan geldi, geçti. Bu iki isme karşı artık bir ADİL olmak lazım. Sadece CHP değil Denizli’nin ADİL olması lazım. Haklarıdır çünkü.
Denizli’nin bir adım ileri gitmesini istiyor isek, bir şeye dikkat edelim. Siyasetin gereği seçim kampanyalarında söylenenlerle ile sorumluluk omuzlara yüklenince söylemler bugüne kadar hiçbir zaman aynı olmadı. Çünkü siyasetle hakikat hiçbir zaman birbirleriyle örtüşmedi, örtüşmez.